Indeks sFlt-1/PlGF
Kiedy wykonać badanie?
Oznaczenia PLGF oraz sFLT-1 wykorzystywane są jako wczesne markery diagnostyki stanu przedrzucawkowego. Dodatkowo stosunek sFLT-1/PLGF w połączeniu z innymi informacjami diagnostycznymi i klinicznymi stosowany jest jako parametr pomocniczy w krótkoterminowej predykcji preeklampsji (potwierdzenie lub wykluczenie) u kobiet ciężarnych z podejrzeniem stanu przedrzucawkowego, a także usprawnia różnicowanie stanu przedrzucawkowego z innymi stanami związanymi z nadciśnieniem u ciężarnych.
Na czym polega badanie?
Jest to badanie biochemiczne oparte na pobraniu krwi od pacjentki i oznaczeniu stężenia rozpuszczalnego receptora naczyniowego czynnika wzrostu śródbłonka typu 1 S-FLT-1 i łożyskowego czynnika wzrostu PLGF. PE jest skutkiem nadmiernego wzrostu w surowicy ciężarnej stężenia czynnika anty-angiogenicznego: sFlt-1, przy nasilonym spadku stężenia czynnika pro-angiogenicznego: PLGF. Oba, PLGF i rozpuszczalny receptor dla VEGF: sFlt-1, należą do naczyniowo-śródbłonkowych czynników wzrostu, przy czym sFlt-1 wiążąc się z PLGF hamuje jego aktywność. Zaburzenia proporcji: sFlt-1 i PLGF prowadzą do uogólnionego skurczu naczyń krwionośnych – najistotniejszej cechy Preeklampsji.
Uwzględnienie w standardzie diagnostycznym wielkości stosunku liczbowego (indeksu) stężeń sFlt-1/PLGF i jego zmian w czasie rozszerza możliwości prognostyczne i diagnostyczne rozpoznanie preeklampsji, a także usprawnia różnicowanie stanu przedrzucawkowego z innymi stanami związanymi z nadciśnieniem u ciężarnych.
Wyniki badań powinny zostać omówione z lekarzem.
W dniu badania:
Kilka dni przed badaniem:
do 5 dni